Centrum terapii i informacji
Pregoreksja

 

PREGOREKSJA (ANOREKCJA CIĄŻOWA)

 

Pregoreksja, anoreksja ciążowa – pojęcie z zakresu psychologii popularnej; wyróżniana przez niektórych odmiana anoreksji, występująca u kobiet w ciąży. Nazwa pochodzi od połączenia dwóch angielskich słów: pregnancy – ciąża oraz anorexia – anoreksja. Nie wiadomo, kto wymyślił ten termin. Kobiety cierpiące na pregoreksję głodzą się, chcąc wyglądać atrakcyjnie podczas ciąży i jak najszybciej po porodzie. Pregoreksja nie jest uwzględniona w kryteriach ICD-10 (F50.0) ani DSM-IV (307.1); w przypadku spełnienia kryteriów anoreksji u ciężarnej rozpoznaje się anoreksję (jadłowstręt psychiczny) lub inne zaburzenia odżywiania.

 

Objawy są identyczne jak w przypadku anoreksji. Kobiety kontrolują wagę ciała, starając się ograniczyć konsekwencje bycia w ciąży na wygląd zewnętrzny. W tym celu spożywają dużo mniej pokarmu niż powinny lub intensywnie uprawiają sport. Istnieje ryzyko, że ilość spożywanego pokarmu nie pokryje zapotrzebowania na białka, witaminy i mikroelementy potrzebne dla dziecka do prawidłowego rozwoju oraz dla matki, aby przygotować się na poród, połóg i okres karmienia piersią. Także intensywne uprawianie sportu przez kobiety w ciąży, szczególnie podczas ostatniego trymestru, nie jest wskazane ze względu na możliwość pojawienia się m.in. zawrotów głowy i przyśpieszonego bicia serca.

 

Pregoreksja często dotyczy kobiet, których wygląd zewnętrzny jest związany z wykonywanym zawodem lub będących w centrum zainteresowania środków masowego przekazu, np. aktorek, modelek, kobiet udzielających się w polityce. Określenie to pojawiło się w mediach podczas doniesień prasowych o ciąży Nicole Kidman i Rachidy Dati. Nie trzeba mieć wcześniej anoreksji, aby pojawiła się ponownie w trakcie ciąży.. Anoreksja może rozwinąć się u kobiety dopiero po zajściu w ciążę, aczkolwiek kobiety, które wcześniej miały problemy z anoreksją są na nią bardziej narażone podczas ciąży, gdyż stres związany z zostaniem matką może prowadzić do nawrotu anoreksji. Najczęściej jednak zaburzone odżywianie występowało u danej kobiety już wcześniej, a ponieważ objawy anoreksji nie znikają po zajściu w ciążę, to dochodzi do pregoreksji.

 

Pierwsze przypadki pregoreksji zanotowano w Stanach Zjednoczonych, jednak obecnie obserwuje się je również w Wielkiej Brytanii i Nowej Zelandii.

 

Możliwe niekorzystne następstwa pregoreksji to między innymi:
 
  • niedokrwistość,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • depresję poporodową,
  • krwawienia z dróg rodnych,
  • konieczność wykonania cięcia cesarskiego,
  • konieczność hospitalizacji i odżywiania pozajelitowego,
  • problemy z karmieniem piersią.

Stosowane przez kobietę w ciąży leki na odchudzanie lub zmniejszenie apetytu (diuretyki, środki przeczyszczające i inne) mogą wywierać działanie teratogenne lub embriotoksyczne na rozwijający się zarodek lub płód.

 
Możliwe negatywne następstwa pregoreksji dla zdrowia przyszłego dziecka (także efekty długoterminowe) obejmują:
 
  • większe ryzyko poronienia,
  • poród przedwczesny,
  • wyższy współczynnik umieralności niemowląt,
  • niską wagę urodzeniową noworodka,
  • niskie wyniki w skali APGAR,
  • deformacje,
  • mniejszy obwód głowy,
  • problemy z oddychaniem,
  • opóźniony rozwój,
  • zaburzone łaknienie (m.in. zwiększone ryzyko otyłości w przyszłości),
  • depresję,
  • trudności w prawidłowym wzroście,
  • nieprawidłowości w procesach poznawczych, zmysłowych i fizycznych.

 

Nasi Partnerzy